Einn og einn hestur...

Mikið væri tilveran fátækleg án bjarndýrsfréttanna. Hrein dásemd. Sem bangsalegur björn get ég þó vart annað en fundið til með nöfnum mínum, sem hingað hafa ratað í sumar og hlotið dapurleg örlög. En svo sem lítið annað hægt að gera. Mínir gömlu sveitungar hafa haldið vel á málum, með vaskri framgöngu Stefáns Vagns. Hver vill hafa bjarndýr í bakgarðinum! Hins vegar eru frétttirnar af fólkinu sem segist hafa séð til bjarndýra dásamlegt krydd í tilveruna. Haldiði að þessi hafi þá ekki ratað á blað:

 

Á fjörur kom fjarlægur gestur,

að fell'ann var mesta synd.

Nú er það einn og einn hestur

og ekkert að sjá nema kind....

Björninn væntanlega rolla

Finn til með nafna, en samt....

Rétt eftir að hafa jafnað okkur á plast-svaninum fræga ætluðum við á Mogganaum ekki að láta plata okkur öðru sinni, að hvítabjörn sæist á vappi í hlíðum Skagafjarðar! Ó nei.  Sem gamall Skagfirðingur fannst mér þetta líka hljóma sem besta aprílgabb, komið fram í júní og hafís víðsfjarri, og trúlegra að gárungar í sveitinni væru að koma af stað allsherjar múgæsingu, með plast-björn eða leikfangabangsa í yfirstærð. En eftir því sem fleiri fréttir birtust, í hinum traustustu fjölmiðlum, þá fóru að renna á mann tvær grímur, svo ekki sé nú talað um myndirnar sem birtust af grey birninum, nafna mínum.

Þessa fréttar snertu mann, bæði sem Skagfirðing, sem björn og ekki síður sem "vitiborna" manneskju sem vill ekki deyða nokkra lifandi skepnu! Hef aldrei haldið á riffli og fer ekki í fiskveiði nema tilneyddur, og þá með vettlinga þegar þarf að beita ormi á öngul ! Veiðin hefur verið eftír því, öll syndandi kvikyndi hafa reynt að forðast mann sem mest þau máttu og tekist bara nokkuð vel upp. Á þó að baki nokkur afrek í tjörninni við fiseldisstöðina á Hólum!

Ekki skal undra að myndskeiðin af drápi nafna míns vekji athygli hér á landi og erlendis, myndirnar sem slíkar eru sláandi og í raun einstæðar. Vafalítið er endalaust hægt að rífast um hvort ekki hefði mátt bjarga bangsa og koma honum til heimkynna sinna, en hvað áttu menn að gera? Leyfa nafna að spranga kringum mannfólkið og síðan hverfa upp á fjöll? Áttu SKagfirðingar og Húnvetningar að leggjast til svefns um kvöldið, vitandi að stærðarinnar hvítabörn gengi laus í fjöllunum? Skepna sem þess vegna gæti bankað upp á í bakgarðinum?! Ekkert er vitað enn um hvaða æti bangsi hafði náð í, hann hefði þess vegna getað verið banhungraður.

Eftir á séð tóku sveitungar mínir hárrétta ákvörðun. Það varð að fella dýrið á meðan menn höfðu einhverja stjórn á aðstæðum. Það er auðvelt fyrir okkur borgarplebbana að bulla eða blogga um eitthvað sem við höfum ekki hundsvit á. Stefán Vagn er röggsamur piltur og byrjar vel í sínu starfi sem yfirlögregluþjónn á Króknum. Leiðinlegt hins vegar hvernig nafni minn Björn Mikaelsson var hrakinn frá störfum, hann fær vonandi upreisn æru, en það hefði nú óneitanlega verið skondið að sjá á eftir honum upp Þverárhlíðar að eltast við nafna sinn, og kanski með Bangsa Moggafréttaritara á hælunum. Það hefði verið sannkallaður Ísbjarnablús.....

 

 

Hvítabjarnarmál vekur athygli