Peningaþvætti í Hlíðunum

Dagurinn í dag byrjaði ekki gæfulega, peningaveskið týnt og eigandinn hafði í fyrstu ekki minnstu hugmynd um hvar auðæfin væru niðurkomin. Sérlega óþægileg tilfinning, eins og að hafa misst ástvin. Ekki bara greiðslukortin heldur stimpilkortið, golfkortið, Liverpoolklúbb-kortið, gjafakort, tryggingakort og þannig mætti lengi telja. Til að koma í veg fyrir stórtjón var þeim kortum lokað sem hægt var að loka, á meðan dauðaleit stóð yfir. Hún bar lítinn árangur, eða þar til að lítill neisti kviknaði á hádegi.

Viti menn, blessað veskið hafði endað í þvottavélinni, í rassvasa á buxum sem fóru víst í hreinsun í gærkvöldi. Hvernig gat maður munað eftir því?! Ég viðurkenni hérmeð peningaþvætti, en vona að sleppa undan krumlum Halla Jó, Jóns HB og félaga. Kannski er þetta byrjunin á Alsheimer-light en mikið rosalega var ánægjulegt að sjá öll kortin aftur, hrein og fín, og lífið gat haldið áfram....