Tíu á móti tólf

Ekki er við kónginn Kenny Daglish að sakast í dag. Mínir menn voru ofurliði bornir af tólfta manni Man Utd, Howard Webb dómara og hans aðstoðarmönnum. Vítaspyrnan var brandari ársins og Berbatov á tilnefningu til óskarsverðlauna vísa.

Síðan er það rauða spjaldið hjá Gerrard. Vissulega fór drengurinn í tveggja fóta tæklingu en snertingin við andstæðinginn var lítil sem engin, mest við boltann. Ekki að undra þótt Daglish spyrji hvort búið sé að breyta reglunum. Mínir menn börðust allan tímann en fjarvera Gerrard var þeim um megn. Reina sá um það sem til þurfti og mér leist vel á uppstillinguna hjá nýja stjóranum. Ánægjulegt var að heyra hraustlega tekið undir í You'll never walk alone í leikslok og það er greinilega stemning í stuðningsmönnum Liverpool, sem kallað hafa eftir endurkomu kóngsins síðan í október, þegar sýnt þótti að Hodgson var ekki rétti maðurinn á Anfield. Árangur hans talar sínu máli, eða árangursleysi, eitthvert hið alversta frá upphafi 1892.

Eitthvað varð að gera og það segir sína sögu um brotthvarf gamla karlsins að hann fékk ekki einu sinni að klára þennan bikarleik, Daglish var kvaddur heim í skyndingu úr fríi í Dubai. Enda var karlinn þreyttur á Old Trafford, en það verður fróðlegt að sjá liðið í næstu leikjum án fyrirliðans, sem væntanlega er farinn í þriggja leikja bann.

Howard Webb má biðja bænirnar sínar fyrir næstu heimsókn á Anfield, ef honum verður þá hleypt í leik þangað í bráð. Hann getur hins vegar ekið um stoltur um götur Manchester og sjálfssagt kominn þar í guðatölu...